हिजो
यहि खुल्ला
आकाशमा
तिम्रो खबर लिन उडेका
एकजोडि परेवा
काँही कतै नभेटिए पछि
निन्याउरो यो मन
आफ्नै बशमा छैन आज
थाकेका यि शरिर बोकि
धर्ती टेक्न खोज्दा
कम्पित मेरा खुट्टाहरु
चलमलाउन छोडेपछि
अन्यौल ग्रस्त
अध्याँरो कोठाको झ्याल बाट
म निसब्ध नियाली रहेछु
मेरो भोली अनि मेरो भबिस्य
तिम्रो खबर लिन उडेका
एकजोडि परेवा
काँही कतै नभेटिए पछि
निन्याउरो यो मन
आफ्नै बशमा छैन आज
थाकेका यि शरिर बोकि
धर्ती टेक्न खोज्दा
कम्पित मेरा खुट्टाहरु
चलमलाउन छोडेपछि
अन्यौल ग्रस्त
अध्याँरो कोठाको झ्याल बाट
म निसब्ध नियाली रहेछु
मेरो भोली अनि मेरो भबिस्य
aha ramro lagyo
ReplyDelete.......................
ReplyDeleteअध्याँरो कोठाको झ्याल बाट
म निसब्ध नियाली रहेछु
मेरो भोली अनि मेरो भबिस्य
....................... साह्रै मन पर्यो है ।
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteयो वर्तमान यस्तै अँध्यारो कोठा बनेको छ हाम्रा लागि। एउटा प्रभावशाली कविता!
ReplyDelete